Producent: Société Anonyme des Ateliers de Construction de la Meuse, Sclessin

Numer fabryczny i rok produkcji: 4147/1942

Układ osi: D

Prędkość maksymalna: 40 km/h

Nadciśnienie pary w kotle: 1,2 MPa (12 at)

Średnica kół zestawów kołowych: 1100 mm

Zapas wody/węgla: 6 m³/1,5 t 

Masa w stanie służbowym: 46 000 kg

Długość ze zderzakami: 10 250 mm

Wybudowany w belgijskiej wytwórni pod niemieckim zarządem okupacyjnym parowóz beztendrowy z kotłem na parę nasyconą jest przedstawicielem serii przeznaczonej do prac manewrowych w zakładach przemysłowych. Konstrukcja jego wywodzi się z produkowanego przez fabryki belgijskie w latach 1904-27 dla kolei państwowych typu 23 (późniejszego 53). Lokomotywa, zachowana jako jedna z dwóch eksploatowanych w Polsce, ze względu na rodowód i cechy budowy jest bardzo cennym egzemplarzem. Zbudowano ją na zamówienie koncernu przemysłowego Gräflich Schaffgotsch’sche Werke GmbH, dla kopalni węgla „Gräfin Johanna” w Bobrku (Bytom), która w 1945 r. jako kopalnia „Bobrek” weszła w skład Rudzkiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego, a następnie (od 1.04.1957 r.) Bytomskiego ZPW. Parowóz ten nabyty w celu obsługi bocznicy nowego szybu „Berve” („Barbara”), przyłączonego do macierzystej kopalni po 1939 r., przepracował w pracy manewrowej blisko 40 lat - do końca 1981 r.