Producent: Union Giesserei, Königsberg

Numer fabryczny i rok produkcji: 2049/1913

Układ osi: 1’C

Prędkość maksymalna: 65 km/h

Nadciśnienie pary w kotle: 1,2 MPa (12 at)

Średnica kół zestawów kołowych: 1000/1350 mm

Zapas wody/węgla: 7 m³/2 t

Masa w stanie służbowym: 59 900 kg

Długość ze zderzakami: 10 700 mm

Parowóz towarowy -  tendrzak z kotłem na parę nasyconą, konstrukcji pruskiej, budowany był w latach 1901-14 jako typ 3/4G.T.L.dr.kr., późniejszy T9³. Koleje prusko-heskie zakupiły 2052 egzemplarzy tych lokomotyw, na tyle uniwersalnych, że cechy konstrukcji umożliwiły wykorzystanie ich również w obsłudze pociągów pasażerskich. W okresie międzywojennym na PKP użytkowano 310 parowozów, które otrzymały miano serii TKi3 (DOKP: Poznań, Gdańsk, Warszawa, Katowice i Wilno) oraz 10 należało do Rady Portu Wolnego Miasta Gdańska. Po 1945 r. na inwentarz PKP wpisano 236 parowozów TKi3. Eksploatowana na obszarze większości dyrekcji okręgowych (za wyjątkiem DOKP Olsztyn) zasadniczo na manewrach i w obsłudze pociągów gospodarczych, podlegała sukcesywnej redukcji. Ostatnie lokomotywy serii TKi3 zakończyły pracę w końcu lat 60-tych. Prezentowany na Stacji Muzeum parowóz TKi3-119 (poprzednie oznaczenie DRG 91 1686) rozpoczął służbę na PKP w 1945 r., w parowozowni Poznań; zakończył ją w Lesznie  skreślony    z inwentarza w 1957 r. Po przeprowadzonej naprawie głównej pracował w Hucie Warszawa do stycznia 1972 r.