Lokomotywa spalinowa została zbudowana w Niemczech w 1942 r. dla Wehrmachtu w Fabryce Berliner Maschinenbau A.G. (dawny L. Schwartzkopff). Lokomotywa była najcięższym pojazdem użytym w czasie II wojny światowej przez hitlerowskie Niemcy. Jednostka skierowana została na front wschodni w sumie wyprodukowano jedynie 3 szt. takich lokomotyw. Pociąg został zdobyty latem 1944 r. na południowym wschodzie Polski. Po zakończeniu II wojny Światowej pociąg ten stacjonował w jednostce Wojska Polskiego w Przemyślu. W 1947 brał udział w akcji „Wisła”. Naprawiany własnymi siłami i użytkowany przez Wojsko Polskie do końca lat 60. XX wieku. W 1974 został przekazany do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.

Podwozie: 12-osiowe (4 osie napędowe)

Uzbrojenie: 2 armaty 76 mm

Długość: 22,5 m

Szerokość: 3,20 m
Moc: 405 kW (550 KM)

Silnik: MAN wysokoprężny z przekładnią hydrauliczną systemu Voitha

Ciężar: 200 ton

Grubość pancerza: 80 mm